"အာဇာနည္ေန႔ သမုိင္းေၾကာင္း"
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ စေနေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးမွာ တုိင္းျပည္ကြ်န္ဘ၀က လုံး၀ လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ စစ္ျပီးေခတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ အစည္းအေ၀း
ထုိင္ေနၾကတဲ႔ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ႔
ဖဆပလ ၾကားျဖတ္အစုိးရ ၀န္ၾကီးေတြ လုပ္ၾကံခံရတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ လုပ္ၾကံမွဳုၾကီး ျဖစ္ပြားခဲ႔တယ္။
အဲဒီေန႔က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ရာသီဥတုဟာ “မုိးလင္း ကတည္းကပင္ ေကာင္းကင္သည္ အုံ႔မွိဳင္းညဳိမွိဳင္းလ်က္ရွိသည္ ။ တိမ္တုိက္ဟူ၍ ဘာမွ် ၾကည္လင္စြာ မျမင္ရ။
မုိးကို ၾကည္႔ရသည္မွာ ျမဴ သန္းေနေသာ ပင္လယ္ျပင္ၾကီး လုိ ၀ုိး၀ုိး၀ါး၀ါး ေနသည္။ မုိးသည္ ကင္းကင္းလြတ္လြတ္ စဲသည္ဟူ၍မရွိဘဲ တဖြဲဖြဲ ေနလိုက္၊ တျဖိဳင္ျဖိဳင္ ရြာခ်လုိက္ႏွင့္၊ ေနာက္ေစြ၍ ေနေလသည္” လုိ႔ဆရာ ဒဂုန္တာရာက ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ခဲ႔တယ္။
နံနက္ ၁၀ နာရီ ခန္႔မွာ တာ၀ါလိမ္း ေနအိမ္ကေန အတြင္း၀န္မ်ားရုံးမွာ ျပဳလုပ္မဲ႔
၀န္ၾကီးမ်ား အစည္းအေ၀း ကုိတက္ရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ သူရဲ႕
အပါးေတာ္ျမဲ(ပီေအ) ဗုိလ္ထြန္းလွနဲ႔ အတူ ကားနက္ကေလး
အာရ္ေအ/၂၈၇၄ နဲ႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္။
၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္ေလာက္မွာ အတြင္း၀န္မ်ားရုံးရဲ႕ အလယ္ ဗဟုိ ေလွကားေျခရင္းကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကားဆုိက္လာျပီး အစည္းအေ၀းလုပ္မဲ႔ အေပၚထပ္ သူ႔ရုံးခန္းကို
အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွနဲ႔အတူ တက္လာတယ္။
အဲဒီေန႔က်မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ ခါတုိင္းလုိ ယူနီေဖာင္း၀တ္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ေရႊဖလားေရာင္ ဗန္ေကာင္လုံခ်ည္၊ သနပ္ခါးေရာင္ မႏၱေလး ပုိးတိုက္ပုံႏွင့္ အျဖဴေရာင္ သဲၾကိဳး တပ္ထားတဲ႔ ေလယာဥ္ပ်ံဖိနပ္ စတာေတြနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ၀တ္စားဆင္ယင္
ထားတာကုိ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ရလုိ႔၊ “ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ဒီလုိေတာ႔ အေခ်ာၾကီးပဲ “ ဟု
ဦးဘဂ်မ္းက လွမ္းေနာက္လုိက္တယ္။
ကာကြယ္ေရး ၀န္ၾကီးရဲ႕ ရုံးခန္းထဲမွာ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသကုိ တုိင္းခန္း လွည္႔လည္ေနတဲ႔
သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး ဌာန ၀န္ၾကီး ေစာစံဘုိးသင္း ၊
အဂၤလန္မွ အျပန္ လမ္းခရီးမွာပဲ ရွိေနေသးတဲ႔ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီး
ဦးေက်ာ္ျငိမ္းနဲ႔
ဌာန လက္ကိုင္မရွိ ၀န္ၾကီး ဦးတင္ထြဋ္ တုိ႔မွအပ
က်န္တဲ႔ အစုိးရ အဖြဲ႔ ၀န္ၾကီးေတြ စုံစုံညီညီ ေရာက္ရွိ ေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္။
ရုံးအုပ္ၾကီး ဦးခ၊ လက္ေထာက္အတြြင္း၀န္ ဦးတင္အုံးနဲ႔ ၀န္ၾကီးမ်ားအဖြဲ႔
အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္ တုိ႔လည္း အစည္းအေ၀း အတြက္ လုိအပ္မဲ႔
စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႔ ဖုိင္ေတြရွာေဖြ စုေဆာင္းကာ အစည္းအေ၀းက်င္းပမဲ႕
အခန္းထဲကုိ တခုျပီး တခုပုိ႔ေဆာင္ရင္း ၀င္ေခ် ထြက္ေခ်
အလုပ္မ်ားေနၾကတယ္။
ဒီေနာက္ အစည္းအေ၀း က်င္းပရာ အခန္းထဲကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္
အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွတုိ႔ ၀င္လာျပီး ၊ ဗုိလ္ထြန္းလွက ဗုိလ္ခ်ဳပ္အတြက္ လုိအပ္တဲ႔ဖုိင္ေတြ၊ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ ေတြကို ဗုိလ္ခ်ဳပ္စားပြဲထိပ္မွာ
ခ်ေပးလုိက္တယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ထုိင္ခုံမွာ ၀င္ထုိင္လုိက္ေတာ႔ ဗုိလ္ထြန္းလွလည္း
အစည္းအေ၀း ခန္းမကေန သူရဲ႕ရုံးခန္း ရွိရာကို ထြက္လာခဲ႔ျပီး
သူ႔ရုံးခန္းထဲမွာ စိတ္ေအးလက္ေလး ရွိေနခဲ႔တယ္။ အဲဒီေန႔က အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္သူေတြကေတာ႔
၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း - ဒုဥကၠဌ၊ ကာကြယ္ေရး ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဌာန
၂။ သခင္ျမ - ဘ႑ေရးႏွင့္ အခြန္ေတာ္ဌာန
၃။ ဦးဘ၀င္း - ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးႏွင့္ ေထာက္ပံေရး ဌာန၊
၄။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ - ျပန္ၾကားေရးဌာန
၅။ အဗၺဒူရာဇတ္ - ပညာေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသား စီမံကိန္း ဌာန၊
၆။ မန္းဘခုိင္ - စက္မွဳလက္မွဳႏွင့္ အလုပ္သမား ဌာန၊
၇။ မြန္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီး စပ္စံထြန္း - ေတာင္တန္းေရးရာဌာန၊
၈။ ဦးဘဂ်မ္း - ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ဌာန၊
၉။ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမ - လယ္ယာႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ဌာန၊
၁၀။ ဥိးေအာင္ဇံေ၀ - ျပည္သူ႔၀န္ထမ္း ဌာန၊
၁၁။ ဦးအုံးေမာင္ - ဒုတိယ အတြင္း၀န္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ဌာန တုိ႔ျဖစ္တယ္။
ဦးအုံးေမာင္ဟာ သူ႔ ၀န္ၾကီး ေစာစံဖုိးသင္း ခရီးထြက္ေနျပီး အစည္းအေ၀း
မတက္ႏုိင္လု႔ိ၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ဌာနနဲ႔ ပက္သက္ျပီး အစည္းအေ၀းမွာ လုိအပ္တာေတြ တင္ျပႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ ျပည္လည္ေျဖၾကားႏုိင္ဖုိ႔ ေရာက္ရွိေနတာျဖစ္တယ္။
အရင္ကေတာ႔ ၀န္ၾကီးမ်ား (ဘု၇င္ အမွဳ႕ေဆာင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔မ်ား) အစည္းအေ၀းကုိ ဘုရင္ခံ႕ သဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ကာ ဘုရင္ခံ ကုိယ္တုိင္ ဦးစီး က်င္းပေလ့ ရွိပါတယ္။
ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိျပီး ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ႔ ၊ျမန္မာျပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရး ေသခ်ာေပါက္ ေပးရေတာ႔မဲ႔ အေျခအေနနဲ႔ ဖဆပလ ဘုရင္ အမွဳ႕ေဆာင္ ေကာင္စီကုိ ၾကားျဖတ္အစုိးရ အဆင့္မ်ိဳးနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ စီမံေဆာင္ရြက္ခြင့္ ေပးထားတာျဖစ္လို႔ ၁၉၄၇ ဇန္န၀ါရီ ေလာက္ကစျပီး ဘုရင္ခံ ကိုယ္တုိင္ တက္ေရာက္ျခင္းမရွိေတာ႔ဘဲ ၊ ဘုရင္အမွဳေဆာင္ ေကာင္စီ ဒုဥကၠဌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကပဲ သဘာပတိ အျဖစ္ ဦးစီး က်င္းပေနတာျဖစ္တယ္။
အစည္းအေ၀းက်င္းပရာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ရုံးခန္းဟာ အထဲကုိ ၀င္ရန္
တံခါး ၃ ေပါက္ရွိတဲ႔ခန္းမက်ယ္ၾကီးျဖစ္ျပီး၊
လက္၀ဲဘက္မွာ အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္ရဲ႕ အခန္း၊
လက္ယာဘက္မွာ ဗုိ္လ္ခ်ဳပ္ အပါးေတာ္ျမဲ ဗုိလ္ထြန္းလွရဲ႕ အခန္းေတြ ရွိပါတယ္။
ဒီအခန္းၾကီးရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ အလုပ္လုပ္္တဲ႔ စားပြဲရွိျပီး ၊
ေတာင္ဘက္ နံရံမွာေတာ႔ ၀န္ၾကီး ေတြ အစည္းေ၀းပြဲ က်င္းပတဲ႔ စားပြဲၾကီးေတြ
ရွိပါတယ္။ ၀န္ၾကီးေတြ အစည္းအေ၀း က်င္းပရာ ေနရာမွာစားပြဲရွည္ၾကီး ၃ ခုကို
“ဂ” ပုံစံ အတုိင္းမွာ ထိပ္မွာတခု၊ ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္မွာ တစ္လုံးစီ ခ်ထားတယ္။ ထိပ္က စားပြဲက အလ်ား ၁၀ ေပ၊ အနံ ၃ ေပ ေလာက္ က်ယ္ျပီး ၊ က်န္တဲ႔ေဘးတဖက္ တခ်က္က စားပြဲ ၂ ခု ကေတာ႔အလ်ား ၁၈ ေပ၊ အနံ ၃ ေပ ခန္႔စီ ရွိၾကတယ္။
အဲဒီေန႔ အစည္းအေ၀းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က ထိပ္စားပြဲ အလည္တည္႔တည္႔ မွာထိုင္ေနျပီး လက္ယာဘက္ စားပြဲမွာ သခင္ျမ၊ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ိဳ၊ ဥိးရာဇတ္၊ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခုိင္ တုိ႔ အစဥ္အတုိင္း ထုိင္ေနၾကကာ၊ လက္၀ဲဘက္ စားပြဲမွာေတာ႔ ဦးဘဂ်မ္း၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀ ၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမနဲ႕မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီး စပ္စံထြန္း တုိ႔ ထုိင္ေနၾကတယ္။
၀န္ၾကီးမ်ားအဖြဲ႕ အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္က အစည္းအေ၀းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုိအပ္တဲ႔ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ ဖုိင္တြဲရွာေပးႏုိင္ဖုိ႔ ထိပ္စားပြဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္၀ဲဘက္မွာ ရွိေနတယ္။
အစည္းအေ၀းကုိ အစီအစဥ္ အတုိင္း ၁၀ နာရီ ၁၅ မိနစ္မွာ စတင္က်င္းပျပီး ၀န္ၾကီး ဌာနအလုိက္ အေရးၾကီးတဲ႕ သက္ဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ဌာနဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကို အစီအစဥ္အတုိင္း ေဆြးေႏြးလာခဲ႔ရာ ၁၀ နာရီခြဲခန္႔မွာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ဌာန ကိစၥရပ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ အလွည္႔ေရာက္လာတာနဲ႔ ဒုတိယ အတြင္း၀န္ အုိက္စီအက္စ္ ဦးအုန္းေမာင္လည္း အစည္းအေ၀း ခန္းမထဲကို ေရာက္လာျပီး လက္ယာဘက္စားပြဲထိပ္က သခင္ျမ အနားမွာ ၀င္ထုိင္လုိက္တယ္။
****************************
နံနက္ ၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္ခန္႕မွာ " ငါ႕တပည္႕မ်ား ေအာင္ပါေစကြာ" ဆိုတဲ႔ စကားသံအဆိံုးမွာ အင္းလွ်ားကန္ ေဘးရွိ ဦးေစာအိမ္၀င္းထဲကေန ဂ်စ္ကားအစိမ္းေလး တစ္စင္း၀ူးခနဲ ထြက္လာျပီး အတြင္း၀င္ရံုးဘက္ကို ဦးတည္ေမာင္းနွင္သြားတယ္။ ဒီဂ်စ္ကားေလးကိုဦးေစာရဲ႔ တပည္႕ တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ သုခက ေမာင္နွင္ျပီးကားေပၚမွာ တျခားတပည္ေတြျဖစ္တဲ႔ စိန္ၾကီး ေမာင္စိုး ရန္ၾကီးေအာင္ သက္နွင္းတို႕က
ေတာ္မိီဂန္းနဲ႔ စတင္းဂန္းေတြ အသင္႕ကိုင္ေဆာင္ကာ လိုက္ပါလာၾကတယ္။
မိုးတဖြဲဖြဲနဲ႔ ေစြေနတဲ႔ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ အာစီ/၁၈၁၄ နံပါတ္ဂ်စ္ကား အစိမ္းေလးဟာ စစ္မိုးကာေတြျခံဳထားျပီးစစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္ နံပါတ္ ၁၂ တပ္မ ျခေသၤ႕တံဆိပ္ တပ္ထားတဲ႔ လူ ၄ဦးကို တင္ေဆာင္ကာ အေျပးေမာင္နွင္လာတယ္။
ဒီဂ်စ္ကားေလးဟာ ေမာင္ဂိုမာရီလမ္း(ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) အတိုင္းပန္းဆိုးတန္းထိပ္ နာရီစင္ကိုျဖတ္ျပီးအေနာက္မွ အေရွ႕သို႕ ေမာင္းနွင္လာတယ္။
ေနာက္ စပတ္လမ္း(ယခု ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း) ကိုေရာက္တဲ႔အခါ ညာဘက္ကို ခ်ိဳးလိုက္တယ္ ဒီကမွ တဆင္႕ ဖေရဇာလမ္း(ယခုအေနာ္ရထာလမ္း)ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး အတြင္း၀န္ရံုးရဲ႕ေတာင္ဘက္ ဂိတ္၀ကို ေရာက္တဲ႔အခါ စက္ရွိန္ ေလွ်ာ႕ျပီးအတြင္း၀န္မ်ားရံုး၀င္းအတြင္း ၀င္ရန္ ကားေခါင္းကိုဘယ္ဘက္သို႕ဦးတည္လိုက္တယ္။
ဒီအခ်ိန္ဟာ ရံုးတက္စ ၁၀နာရီခြဲခန္႕ျဖစ္လို႕ အရာရွိၾကီးငယ္ေတြရဲ႔
ကားၾကီးကားငယ္ေတြ ၀င္ေနၾကလို႕ ဂိတ္၀မွာ ခဏရပ္ေစာင္႕ေနရေသးတယ္။
ေနာက္မွ ကားဘီးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းလိမ္႕ကာ အေနာက္ဘက္
ဆင္၀င္ၾကီးေအာက္က တစ္ဆင္႕ ကာကြယ္ေရးဌာနဘက္သို႕ ေကြ႕၀င္ကာ အေနာက္ေတာင္ ေထာင္႕မွာ ထိုးရပ္လိုက္တယ္။
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ကင္းပတ္ဖိနပ္ရွည္(Canva Shoes)စီးထားျပီး စတင္းဂန္းတလက္၊ေတာ္မီဂန္း၃လက္ တို႕ကို အသင္႕ ကိုင္ထားတဲ႔
စိန္ၾကီး၊ေမာင္စိုး ရန္ၾကီးေအာင္နဲ႔ သက္နွင္းတို႕လည္း ကားေပၚက ခုန္ဆင္းကာ အတြင္း၀န္ မ်ားရံုးထဲကို အေျပး၀င္ေရာက္လာၾကတယ္။
သုခက ကားကိုစက္မရပ္ဘဲ နွိုးထားကာ
အသင္႕ေစာင္႕ဆိုင္းက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္၊၊
ေသနတ္ကိုယ္စီ ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ႔ စိန္ၾကီး ၊ေမာင္စိုး၊ရန္ၾကီးေအာင္နဲ႔
သက္နွင္းတို႕ဟာ အတြင္း၀န္ရံုးေတာင္ဘက္မွ ေျမာက္ဘက္အတိုင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရံုးခန္းရွိရာ ကို ေလွ်ာက္လာၾကျပီး အခန္း၀မွာ ေစာင္႕ေနတဲ႔ မင္းေစကိုတြန္းဖယ္ကာ ေျမာက္ဘက္ဆံုးတံခါးေပါက္ကေန
၀န္ၾကီးမ်ားစည္းေ၀းေနတဲ႔ အခန္းတြင္းသို႕၀င္လိုက္ၾကတယ္။
နံနက္ ၁၀နာရီ ၃၇ မိနစ္၊
ေရွ႕ဆံုးမွ ၀င္လာတဲ႔ သက္နွင္းက " ဟိတ္" လို႕ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္သံနဲ႔ အတူ လက္ထဲက ေတာ္မီဂန္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို သဲသဲမဲမဲ စတင္ ပစ္ခတ္ေတာ႕တယ္ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ စားပြဲထိပ္မွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ထိုင္ရာက လက္ကာျပရင္း ၀င္လာသူေတြကို တစံုတခု လွမ္းေျပာဖို႕ က်ိဳးစားခဲဲ႔ေသာ္လည္း အခ်ိန္ မမီွေတာ႕ေပ။လူသတ္သမားရဲ႔ ပစ္ခတ္လိုက္တဲ႔ က်ည္ဆံေတြေၾကာင္႕
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေနာက္သို႕ လန္က်ကာ လူေရာ ကုလားထိုင္ပါ လံုးေထြး လဲျပိဳသြားေတာ႕တယ္။
ဒီေနာက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ညာဘက္မွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ၀န္ၾကီးေတြကိုလည္း တဆက္တည္း ပစ္ခတ္လိုက္တယ္။ျပီးေတာ႕မွ ဘယ္ဘက္ကို ေမြ႕ယမ္းလိုက္တယ္။
၀န္ၾကီး ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမနဲ႔ အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္တို႕ဟာ ေရွ႕ဆံုးက လူသတ္သမားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို စတင္ပစ္ပစ္ျခင္း ေနာက္ေက်ာဘက္က ျပတင္းေပါက္ ကေန အခ်ိန္မွီ ခုန္ခ်ေျပးၾကလို႕ ဒဏ္ရာ မရရွိဘဲ လြတ္ေျမာက္ခဲ႔ရတယ္။
၀န္ၾကီးဦးဘဂ်မ္းကလည္း ပစ္ပစ္ျခင္း သူ႕ေဘးမွာ ရွိတဲ႔ ဦးေအာင္ဇံေ၀ရဲ႕ လက္ကို ေဆာင္႕ဆြဲကာ နွစ္ေယာက္သား ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခ်လိုက္လို႕
အသက္ေဘးက လြတ္ခဲ႔ရတယ္။က်န္တဲ႔ ၀န္ၾကီးေတြ ကေတာ႕ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ေသနတ္ထိမွန္ကာ အတံုးအရံုးလဲက်ကုန္တယ္။
ေနာက္ေတာ႕ မတ္တပ္ရပ္ပစ္ခတ္ေနတဲ႔ လူသတ္သမားေတြဟာ
ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ အားရပါးရ စိတ္တိုင္းက် ဆက္လက္ပစ္ခတ္ၾကျပန္တယ္။ စိတ္တိုင္းက်ပစ္ခတ္ျပီးတဲ႔ ေနာက္မွ လူသတ္သမားေတြဟာ အပစ္ရပ္ကာေလွကားရွိရာဘက္ကို ေျပးထြက္လာၾကတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေလွကားထိပ္ရွိ အခန္းထဲက ၀န္ၾကီးဦးရာဇတ္ရဲ႔ သက္ေတာ္ေစာင္႕ ကိုေထြးထြက္လာရာ လူသတ္သမားေတြကကိုေထြးကို စတင္းနဲ႔
တခ်က္ေမႊလိုက္ျပီး "ေဟ႕ မဆိုင္သူဖယ္ေန ေအာက္က ဆင္းၾက" လို႕ေအာ္ဟစ္ရင္း ေလွကားအတိုင္း တဟုန္ထိုးေျပးဆင္းသြားၾကတယ္။
ဆင္၀င္ အေပါက္ၾကီး ေအာက္မွာ ကားစက္နွိုးျပီးအသင္႕ေစာင္႕ေနတဲ႔
သုခ ကားေပၚတက္ကာ စပတ္လမ္း(ယခုဗို္လ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း)
ထြက္ေပါက္ၾကီးက ထြက္ျပီး လက္၀ဲဘက္ကို ေကြ႕ကာ ဒါဟိုစီ(ယခုဗႏၶဳလလမ္း) လမ္းအတိုင္း အေနာက္ဘက္ကို အတားအဆီးမရွိ ထြက္ေျပးေမာင္းနွင္လြတ္ေျမာက္သြားၾကတယ္။
ဦးေစာဟာ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအားလံုးကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္နိုင္မွ
ဖဆပလ အစိုးရျပဳတ္က်မယ္လို႕ တြက္ျပီး ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုဥကၠဌနဲ႔
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ သခင္နုကိုပါ လုပ္ၾကံဖို႕ တပည္တစ္ဦး ျဖစ္တဲ႔ ဘညြန္႕ကို ေစလႊတ္ခဲ႔ေပမဲ႔၊အဲဒီေန႕က သခင္နု ရံုးမတက္လို႕ လုပ္ၾကံခံရမဲ႔ ေဘးက လြတ္သြားခဲ႔တာျဖစ္တယ္။
************************************************
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေတြကို လူသတ္သမားေတြက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ႔ျပီးေနာက္ အခန္းထဲသို႕ ပထမဆံုး ေ၇ာက္ရွိလာတဲ႔
ဗိုလ္ထြန္းလွက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုလဲက်ေနရာမွ ထူၾကည္႕ခဲ႔ရာ ရင္ဘတ္မွာ ဒဏ္ရာနွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ခန္႕ ရတယ္လို႕ ထင္ခဲ႔တယ္။
ဒါေပမယ္႕ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးကို ပို႕ေဆာင္ ျပီးေနာက္ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက
အေသအခ်ာ စစ္ေဆးၾကည္႕ရွု႕တဲ႔အခါမွာေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုယ္မွာ
ေသနတ္ဒဏ္ရာ ၁၃ တိတိကိုေတြ႕ခဲ႔ၾကရတယ္။
ေပ်ာ္ဘြယ္ ဦးျမနဲ႔အတူ ျပတင္းေပါက္မွ ခုန္ခ်ခဲ႔တဲ႔ အတြင္း၀န္ဦးေရႊေဘာ္မွာ လံုး၀ထိခိုက္ျခင္းမရွိခဲ႔ေပ၊ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေမွာက္လဲ ခ်ခဲ႔တဲ႔ ဦးေအာင္ဇံေ၀လည္း
ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ မရခဲ႔ေပမဲ႔၊ဦးဘဂ်မ္းကေတာ႕ လက္၀ဲဘက္ နံပါးမွာ တခ်က္၊ လက္ယာဘက္ လက္သူၾကြယ္မွာ တခ်က္အေပၚယံရွပ္ထိမွန္ခဲ႔တယ္။
တကယ္ေတာ႕ ဦးဘဂ်မ္းဟာ အဲဒီေန႕က အည္းအေ၀းကို တက္ဖို႕
မရည္ရြယ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ သူဟာ ဟသၤာတ ခရိုင္ကို ခရီးထြက္ရာကေန ျပန္ေရာက္ခါစ ျဖစ္ျပီး အေအးမိကာ အနည္းငယ္ မက်န္းမမာျဖစ္ေနတာေၾကာင္႕ ျဖစ္တယ္။ဒါေပမယ္႕ သူဟာ အဲဒီအခ်ိန္က အေရးၾကီးသတင္းထူး တခုကိုအျမန္ဆံုးတင္ျပ အစီရင္ခံဖို႕ လိုအပ္ေနတယ္လို႕
ယူဆျပီး အစည္းအေ၀းကို ၾကိဳးစားလာတက္ျခင္းျဖစ္တယ္။
ဦးဘဂ်မ္းရရွိခဲ႔တဲ႔ သတင္းထူး တစ္ခုကေတာ႕ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဇြန္လ ေနာက္ဆံုးအပတ္အတြင္းက ဗိုလ္တေထာင္ ဘီအိုစီ
(Base Ordnance Depot) ေခၚ ပစၥည္းသိုေလွာင္ေရး တပ္ဖြဲ႔ကေန
ဘရင္းဂန္း အလက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔မွုရဲ႔ တရားခံံဟာ
ဂဠဳန္ဦးေစာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ တင္ျပဖို႕ပဲျဖစ္တယ္။
*******************************************
ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႔ လွုပ္ရွားမွုေတြကို ပုလိပ္ဘက္က သတိျပဳမိေနတာေတာ႕ ၾကာပါျပီ။ေနာက္ျပီးဦးေစာအိမ္နဲ႔ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ အိမ္မွာ ေနေနတဲ႔ စစ္ရံုးခ်ဳပ္က လံုျခံဳေရးအရာရွိ လက္ဖတင္နင္ ကာနယ္ ေဂၚဒြန္ဟန္႕ဟာ ဦးေစာရဲ႕
လူသတ္မွုေတြကို သကၤာ မကင္းျဖစ္ကာ၊ မိမိေနအိမ္ကေန စစ္သံုးမွန္ေျပာင္းျဖင္႕ ညအခ်ိန္ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနခဲ႔ရာ ဦးေစာဟာ တပည္႕ ေလးငါးေယာက္နဲ႔ အတူ အင္းလွ်ားေရျပင္မွာ ေလွတစင္းနဲ႔ အလုပ္ရွုပ္ေနတာကို ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ႔ျပီး ဒီသတင္းကိုလည္း ဘုရင္ခံရဲ႕ အတြင္း၀န္ ဖိလစ္နက္ရွ္ထဲမွ တဆင္႕
ဘုရင္ခံက ဇူလိုင္က ၁၈ရက္ေန႕မွာ သိထားျပီးျဖစ္တယ္။
ေနာက္ျပီး အဲဒီလုပ္ၾကံမွု႕ျဖစ္ပြားတဲ႔ေန႕က လူ၅ဦးကို တင္ေဆာင္ကာအေျပးေမာင္းနွင္လာတဲ႔ ဂ်စ္ကားေလးတစ္စီး ဦးေစာအိမ္ထဲဲကို ခ်ဳိး၀င္သြားတယ္၊၊အ၀င္မွာ ဦးေစာနဲ႔ဆံုမိၾကေတာ႕ "ေအာင္ျပီ၊ေအာင္ျပီ" လို႕လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ေၾကြးေၾကာ္ နွတ္ဆက္ၾကတာကို လက္ဖတင္နင္ ကာနယ္ေဂၚဒြန္ဟန္႕ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ျပီး စီအိုင္ဒီ(မွုခင္းတပ္ဖြဲ႔)ကို သတင္းပို႕ခဲ႔တယ္။
ဒါေၾကာင္႕ မြန္းလြဲပိုင္းမွာ ပုလိပ္ စံုေထာက္ဘက္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူ နွိမ္နွင္းေရး တပ္တုိ႕ပူးေပါင္းျပီး အင္းလွ်ားကန္ေစာင္းရွိ ဦးေစာ ေနအိမ္ကို ၀င္ေရာက္ရွာေဖြခ႔ဲပါတယ္။ဦးေစာရဲ႕တပည္႕တစ္ဦးျဖစ္သူ မိုက္ရူးရဲ မွံုၾကီးက
ေသနက္ကို ကိုင္စြဲကာ ခုခံပစ္ခတ္ ခဲ့ေသးေသာ္လည္း အင္အားခ်င္း မမွ်သည္ကို ရိပ္မိတဲ႔ဦးေစာက အခ်ိန္မီ တားဆီးခဲ႔တဲ႔အတြက္ ဦးေစာတို႕ လူသိုက္ အားလံုးကို ဖမ္းဆီးရမိခဲ႔တယ္။
ဦးေစာ အိမ္ထဲကေန စာရြက္စာတမ္းေတြ မၾကာခင္ကမွ ျပဳလုပ္ထားတဲ႔
"ဦးေစာ Prime Minister"ဆိုတဲ႔ ရာဘာတံဆိပ္ဆံုးေတြနဲ႔အတူ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္က ေပ်က္ဆံုးသြားတဲ႔ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကို အိမ္ထဲကေရာ အိမ္အနီးက အင္းလွ်ားကန္ကေရာ ရွာေဖြသိမ္းဆည္းရမိခဲ႔တယ္။
*******************************************
ဦးေစာ ဒီလို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက လန္ဒန္ေဆြးေႏြးပြဲမသြားမီ လအနည္းငယ္အလိုက ကာကီေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ လူ ႏွစ္ေယာက္က ဦးေစာကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္လုပ္ၾကံခဲ့ရာမွာ အသက္မေသခဲ့ေသာ္လည္း မ်က္ခုံးကိုရွပ္မွန္ကာ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။
ဒီလုပ္ၾကံမူကို ဗိုလ္ေနဝင္း နဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ၾကီးတို႔ရဲ႕ အစီအမံနဲ႔
ဦးျမလိူင္(ေပဖူးလႊာ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေဟာင္း) က ကားေမာင္းကာ၊
ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ ရန္ကုန္ဘေဆြက ပစ္ခတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။
ရန္ကုန္ဘေဆြ ကိုေပးကိုင္ျပီးပစ္ခတ္ေစခဲ့တဲ့ေသနတ္ဟာ
တပ္ရင္းမူးဗိုလ္ ေနဝင္း(အဲဒီအခ်ိန္ကဗိုလ္ေနဝင္းဟာတပ္ရင္းမူးသာရွိ ေသးတယ္)
ကိုင္ေဆာင္တဲ့ေသနတ္ျဖစ္တယ္။
ဒီကိစၥ ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ လက္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ယူဆကာ
ဦးေစာ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ လက္စားေခ် တာလို႔ေျပာၾကတယ္။
အမွန္ေတာ့ ဒီလုပ္ၾကံမူ ၾကီးဟာ ဒီထက္ပိုမိုေလးနက္တဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရွိပါတယ္။
ဦးေစာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကို ညိွုးသူရန္ဘက္ အေနနဲ႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တာမဟုက္၊
ဦးေစာ တခ်ိန္က “ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္” လို႔ယူဆခဲ့တဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက နိုင္ငံအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာျပီး
သူလို ႏိုင္ငံေရးသမားစားဖားအိုၾကီးေတြအတြက္ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခုံမွာ
ေနရာမရွိျဖစ္ေနရတဲ့အျဖစ္ကို ၾကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ျဖစ္ေနရတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးေစာအေနနဲ႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးကုိ ဖယ္ရွားႏိုင္မွသာသူ႔အေနနဲ႔အာ ဏာရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆကာ
ရန္ကုန္ရွိ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးကိုသာမက
နယ္ရွိဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပါ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္လဲ အဂၤလိပ္အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ပူးေပါင္း ခိုးယူထားတဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းေတြ
ကို အိမ္အနီး အင္းလ်ားကန္ထဲမွာ ဝွက္ထားသလိုလက္ နက္တခ်ိဳ႔တဝက္ကို လဲ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီဝင္ေတြဆီ ကိုျဖန္႔ေဝထားျပီးျဖစ္တယ္။
ဒီလိုဦးေစာက အၾကံအစည္ ၾကီးၾကီးမားမားၾကံစည္ႏိုင္မူ ဟာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသွ်ေတြ ရဲ႕ေျမွာက္ပင့္အားေပး မူေၾကာင္႔သာျဖစ္တယ္။ျဗိတိသွ်
ကြန္ဆာေဗးတစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊စစ္ဘက္နဲ႔အရပ္ဘက္က ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ
သူတုိ႔ရဲ႕ ရန္သူေတာ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဖဆပလ အဖြဲ႔အစည္းအာဏာရေနတာကိုမရူစိမ့္မနာလိုၾက ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ လြတ္လပ္ေရး မယူမီမွာ ဖဆပလ အစိုးရအဖြဲ႕ ကိုျဖဳတ္ခ်ျပီး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဒုိမီနီယံ အတြင္းမွာဆက္ရွိေနေအာင္ ဂဠဳန္ဦးေစာ လိုပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၾကံစည္ခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
*******************************************
ဒီျမန္မာျပည္ရဲ႔ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ႔ရတဲ႔ လုပ္ၾကံမွုၾကီးနဲဲ႔ ပတ္သက္လို႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အပါးေတာ္ျမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွရဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခ်က္အရ၊စက္တင္းဂန္း ၂၀၀ ေပ်ာက္ဆံုးမွု႕နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတင္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္လာျပီးလံုျခံဳေရး အေျခအေနစိုးရိမ္ရတဲ႔အထိ ေျပာဆိုမွုေတြရွိလာတဲ႔ အခါ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီး
ဦးေက်ာ္ျငိမ္း လန္ဒန္သြားေနခိုက္ျပည္ထဲေရးဌာန တာ၀န္ေတြကိုပါ ပူးတြဲယူထားတဲ႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမက ဗမာ႕ တပ္မေတာ္က တပ္စိတ္ တစိတ္ကို
ထုတ္နွဳတ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မသိေအာင္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အ၀င္လမ္းမွာ ကင္းပုန္းခ်ထားလိုက္တယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်မွု အစလို႕ ေျပာရမဲ႔ ကိစၥကေတာ႕ အဲဒီတပ္စိတ္ထဲကရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ အျပင္ထြက္လာခ်ိန္မွာ ရံုးတက္ဖို႕လာေနတဲ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေတြ႕ျပီး ဦးျမကိုဒီတပ္စိတ္ကိုရုပ္သိမ္းဖို႕ အမိန္႕ေပးခဲ႔တာေၾကာင္႕ လုပ္ၾကံံမွု႕ မျဖစ္ပြားခင္ ရက္ကမွ
ဒီလံုျခံဳေရးကင္းပုန္း၀ပ္ေနတဲ႔ တပ္စိတ္ ရုပ္သိမ္းသြားခဲ႔တာျဖစ္တယ္။
****************************************
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ....
“သူ႔ကို လုပ္ၾကံမဲ့လူ မရွိနိုင္ပါဘူး” ဆိုတဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔
အေဆာင္အေယာင္ ပကာသန ေတြကုိ ရြံ႕ ရွာ စက္ဆုပ္ျပီး
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရိုးရိုးသားသား ေနထိုင္ခ်င္တဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိက္ရင္း ေစတနာ ျဖဴစင္ရိုးသားမူကို မခ်င့္မရဲျဖစ္ကာ
ျမန္မာျပည္နဲ႔ လူထု ရဲ႕ဆိုးဝါးလွတဲ့ ကံၾကမၼာလို႔ ပဲေျပာရမလား၊
မသိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကိုသိျမင္ခြင့္ရခဲ့ေတာ့ အံၾကိတ္
“ေတာက္” ေခါက္မိရင္း
“ရန္သူမရွိဘူး” ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရ ဘယ့္ႏွယ္႔လဲကြဲ႔။ ”
လို႔သာ ဟစ္ေအာ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။
(ေရးသားသူ အမည္ ေဖာ္ျပမထားပါ။)
credit to .... အိမ္႔မွဴးေသာ္
