"ျပည္ေထာင္စုေန႔"
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၆၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဗမာျပည္မနဲ႔
နယ္စပ္ေဒသေတြကို ႏိုင္ငံေရး အရဆက္သြယ္ျခင္း၊ ေပါင္းစည္းျခင္း
မရိွႏိုင္ေအာင္ နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရဟာ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသ လူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အၾကား ေသြးကြဲေစဖို႔
နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေျခထိုးခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးမားလွတဲ့ ရွမ္းျပည္ေစာ္ဘြားေတြဟာ နယ္စပ္ေဒသေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ဗမာျပည္မ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ရွမ္းျပည္တေနရာမွာ ေတြ႔ဆုံၿပီး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ဖုိ႔ စီမံခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပထမပင္လုံ ညီလာခံႀကီး ေပါက္ဖြားလာခဲ့ပါတယ္။
ပထမ ပင္လုံ ညီလာခံကို တက္ေရာက္ဖုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳတဲ့ ဗမာေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားျခင္းကို ရွမ္းျပည္က
မ်က္ႏွာျဖဴ အရာရိွေတြက တားဆီးပိတ္ပင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါေသးတယ္။
ပထမ ပင္လုံညီလာခံကေန အစျပဳၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္နဲ႔
သေဘာတရားမ်ားဟာ စတင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစည္းမိခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီကမွ တဆင့္ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ပင္လုံညီလာခံ က်င္းပဖုိ႔
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေဖာ္ေဖာ္၀ါရလ ၆ ရက္ေန႔မွ ၁၂ ရက္ေန႔ အထိ က်င္းပတဲ့
ဒုတိယ ပင္လုံညီလာခံမွာ ေတာ့ နယ္စပ္ေဒသ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ
အနာဂတ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ
လႊတ္ေတာ္သို႔ တက္ေရာက္ဖုိ႔ တညီတညႊတ္တည္း သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
အမွဴးျပဳတဲ့ ဗမာေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ နယ္စပ္ေဒသ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားဟာ
သမိုင္း၀င္ `ပင္လုံစာခ်ဳပ္´ ကို ခ်ဳပ္ဆို ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ေန႔ကို "ျပည္ေထာင္စုေန႔" ရယ္လို႔
သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ "ျပည္ေထာင္စုေန႔"ရဲ့ သ႐ုပ္ဟာ ျပည္ေထာင္စု
စည္းလုံးညီညႊတ္ေရး (ပင္လုံ စိတ္ဓတ္)ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တကြ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြဟာ
ကိုလိုနီႏိုင္ငံဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ
တဦးေပၚ တဦး အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္ေလးစားမႈေတြနဲ႔ ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြး
အေျဖရွာတဲ့ နည္းလမ္းကို က်င့္သုံးၿပီး ျပည္ေထာင္စုသား အားလုံး တစည္းတလုံးတည္း ျဖစ္ေစေရးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ေရာက္တုိင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြနဲ႔ တကြ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လတၱံ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနနဲ႔လည္း ပင္လုံစိတ္ဓာတ္ကို
လက္ဆင့္ကမ္း ကုိင္စြဲထားဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
*****************
ဒီကေန႔ေခတ္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ေတြမွာ ျပည္ေထာင္စု အလံ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ လွည့္လွည္ၿပီး အေလးျပဳခံတဲ့ အစီအစဥ္ မရိွေတာ့ဘူး။ ကိစၥမရိွပါဘူး။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ျပပြဲခန္းမေတြ အရင္လို မလုပ္ေတာ့ဘူး။
ဒါလဲ ျပႆနာ မရိွေသးပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ဆုိတာ ဘာလဲ၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔
ဘာေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာလဲ၊ အဲဒီေန႔မွာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ေတြက
ဘယ္လိုသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုခဲခဲယဥ္းယဥ္း ႀကိဳးစားရယူခဲ့ရတယ္ ဆုိတာကုိ ေပၚလြင္ေစဖုိ႔ေတာ့ ႏိႈးဆြ အသိေပးဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒါမွလဲ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို သတ္မွတ္ထားရျခင္းရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ
ပုိမုိေပၚလြင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေန႔တစ္ေန႔ သတ္မွတ္ထားလို႔ ဒါေတြကို လုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုခ်င္ေပမယ့္
ဒီေန႔၊ ဒီရက္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ အေလးထားစရာ ေန႔တေန႔အျဖစ္ေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္မိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မေမ့ႏိုင္ေကာင္းတဲ့ အဲဒီ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကုိ ေလးစားစြာမႈအတူ
တုိင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း သ႐ုပ္ကုိ ဆက္လက္ ေဖာ္ေဆာင္သြားျခင္းသည္သာလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို
အမွန္တကယ္ ေလးစားရာ၊ ဂုဏ္ျပဳရာ က်ပါလိ့မ္မယ္။
အခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေန႔ကိုပဲ ေရာက္ေရာက္
လက္ရိွအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြအတြက္ ႀကံဖန္ႂကြားလုံး ထုတ္စရာေန႔ကို ေရာက္ေနတဲ့
အလားပါပဲ။ ဒါဟာ သမုိင္း၀င္ေန႔ေတြကို ေစာ္ကားရာလဲ က်သလို သမိုင္း၀င္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလဲ မထီေလးစား လုပ္ရာက်ပါတယ္။
********************
၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ ၅၀ ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခါသမယမွာတုန္းက ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
တစ္ခုကို တင္ျပပါရေစ…
"ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ ႏိုင္ငံ အေနနဲ႔
ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့တာဟာ အခုဆိုရင္ ရာစုႏွစ္၀က္ခန္႔ ျဖစ္ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္လည္း စစ္မွန္တဲ့ တိုင္းရင္းသား ညီညႊတ္မႈကုိ က်မတို႔ မစြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ေသးတာေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီဟာကို ျပည္ေထာင္စု
အစစ္လို႔ ေခၚရမွာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲေနပါတယ္။
က်မတို႔ စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္းညီညႊတ္မႈ ရရိွဖုိ႔ဆုိတာ ဘာလိုလဲ ဆိုေတာ့
က်မတို႔ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အားလုံးဟာ
မိမိတို႔ရဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ စိုးရိမ္ခ်က္ေတြ၊
နာက်ည္းခ်က္ေတြ၊ မေက်နပ္မႈေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အႏၱရာယ္မရိွဘဲနဲ႔
တင္ျပေပးႏိုင္တဲ့ စနစ္တခု ရိွဖုိ႔ လိုပါတယ္။
ဒီစနစ္ တခု ရိွမွသာလွ်င္ က်မတို႔ ၾကားထဲမွာ ရိွေနတဲ့ နားလည္မႈ
လြဲမွားေနတာေတြ၊ မေက်နပ္တာေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားေအာင္
လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္"
**********************
တကယ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ပကတိ အေျခအေနကို ေကာင္းစြာ
နားလည္ၿပီးေတာ့ တကယ့္ ျပည္ေထာင္စု အစစ္လို႔ ေခၚဆို
သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနျဖစ္လာေအာင္၊
စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္း ညီညႊတ္မႈ ရလာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းသည္သာလွ်င္
ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို တကယ္ တန္ဖုိးထားရာ က်တယ္လို႔ ျမင္မိေၾကာင္း
တင္ျပရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္။
(ကလုိေစးထူး)
credit to ... weunite
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္၆၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဗမာျပည္မနဲ႔
နယ္စပ္ေဒသေတြကို ႏိုင္ငံေရး အရဆက္သြယ္ျခင္း၊ ေပါင္းစည္းျခင္း
မရိွႏိုင္ေအာင္ နယ္ခ်ဲ႔အစိုးရဟာ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသ လူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အၾကား ေသြးကြဲေစဖို႔
နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေျခထိုးခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးမားလွတဲ့ ရွမ္းျပည္ေစာ္ဘြားေတြဟာ နယ္စပ္ေဒသေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ဗမာျပည္မ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ရွမ္းျပည္တေနရာမွာ ေတြ႔ဆုံၿပီး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ဖုိ႔ စီမံခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပထမပင္လုံ ညီလာခံႀကီး ေပါက္ဖြားလာခဲ့ပါတယ္။
ပထမ ပင္လုံ ညီလာခံကို တက္ေရာက္ဖုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွဴးျပဳတဲ့ ဗမာေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ဖိတ္ၾကားျခင္းကို ရွမ္းျပည္က
မ်က္ႏွာျဖဴ အရာရိွေတြက တားဆီးပိတ္ပင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါေသးတယ္။
ပထမ ပင္လုံညီလာခံကေန အစျပဳၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္နဲ႔
သေဘာတရားမ်ားဟာ စတင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့ပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစည္းမိခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီကမွ တဆင့္ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ပင္လုံညီလာခံ က်င္းပဖုိ႔
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေဖာ္ေဖာ္၀ါရလ ၆ ရက္ေန႔မွ ၁၂ ရက္ေန႔ အထိ က်င္းပတဲ့
ဒုတိယ ပင္လုံညီလာခံမွာ ေတာ့ နယ္စပ္ေဒသ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ
အနာဂတ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ
လႊတ္ေတာ္သို႔ တက္ေရာက္ဖုိ႔ တညီတညႊတ္တည္း သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
အမွဴးျပဳတဲ့ ဗမာေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ နယ္စပ္ေဒသ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားဟာ
သမိုင္း၀င္ `ပင္လုံစာခ်ဳပ္´ ကို ခ်ဳပ္ဆို ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ေန႔ကို "ျပည္ေထာင္စုေန႔" ရယ္လို႔
သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ "ျပည္ေထာင္စုေန႔"ရဲ့ သ႐ုပ္ဟာ ျပည္ေထာင္စု
စည္းလုံးညီညႊတ္ေရး (ပင္လုံ စိတ္ဓတ္)ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲပဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တကြ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြဟာ
ကိုလိုနီႏိုင္ငံဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ
တဦးေပၚ တဦး အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္ေလးစားမႈေတြနဲ႔ ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြး
အေျဖရွာတဲ့ နည္းလမ္းကို က်င့္သုံးၿပီး ျပည္ေထာင္စုသား အားလုံး တစည္းတလုံးတည္း ျဖစ္ေစေရးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ေရာက္တုိင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြနဲ႔ တကြ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လတၱံ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနနဲ႔လည္း ပင္လုံစိတ္ဓာတ္ကို
လက္ဆင့္ကမ္း ကုိင္စြဲထားဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
*****************
ဒီကေန႔ေခတ္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ေတြမွာ ျပည္ေထာင္စု အလံ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ လွည့္လွည္ၿပီး အေလးျပဳခံတဲ့ အစီအစဥ္ မရိွေတာ့ဘူး။ ကိစၥမရိွပါဘူး။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ျပပြဲခန္းမေတြ အရင္လို မလုပ္ေတာ့ဘူး။
ဒါလဲ ျပႆနာ မရိွေသးပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ ဆုိတာ ဘာလဲ၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔
ဘာေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာလဲ၊ အဲဒီေန႔မွာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ေတြက
ဘယ္လိုသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုခဲခဲယဥ္းယဥ္း ႀကိဳးစားရယူခဲ့ရတယ္ ဆုိတာကုိ ေပၚလြင္ေစဖုိ႔ေတာ့ ႏိႈးဆြ အသိေပးဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဒါမွလဲ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို သတ္မွတ္ထားရျခင္းရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ
ပုိမုိေပၚလြင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေန႔တစ္ေန႔ သတ္မွတ္ထားလို႔ ဒါေတြကို လုပ္ရမယ္လို႔ မဆိုလိုခ်င္ေပမယ့္
ဒီေန႔၊ ဒီရက္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ အေလးထားစရာ ေန႔တေန႔အျဖစ္ေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္မိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မေမ့ႏိုင္ေကာင္းတဲ့ အဲဒီ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကုိ ေလးစားစြာမႈအတူ
တုိင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း သ႐ုပ္ကုိ ဆက္လက္ ေဖာ္ေဆာင္သြားျခင္းသည္သာလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို
အမွန္တကယ္ ေလးစားရာ၊ ဂုဏ္ျပဳရာ က်ပါလိ့မ္မယ္။
အခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေန႔ကိုပဲ ေရာက္ေရာက္
လက္ရိွအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြအတြက္ ႀကံဖန္ႂကြားလုံး ထုတ္စရာေန႔ကို ေရာက္ေနတဲ့
အလားပါပဲ။ ဒါဟာ သမုိင္း၀င္ေန႔ေတြကို ေစာ္ကားရာလဲ က်သလို သမိုင္း၀င္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလဲ မထီေလးစား လုပ္ရာက်ပါတယ္။
********************
၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ ၅၀ ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခါသမယမွာတုန္းက ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
တစ္ခုကို တင္ျပပါရေစ…
"ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္ ႏိုင္ငံ အေနနဲ႔
ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့တာဟာ အခုဆိုရင္ ရာစုႏွစ္၀က္ခန္႔ ျဖစ္ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္လည္း စစ္မွန္တဲ့ တိုင္းရင္းသား ညီညႊတ္မႈကုိ က်မတို႔ မစြမ္းေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ေသးတာေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီဟာကို ျပည္ေထာင္စု
အစစ္လို႔ ေခၚရမွာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲေနပါတယ္။
က်မတို႔ စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္းညီညႊတ္မႈ ရရိွဖုိ႔ဆုိတာ ဘာလိုလဲ ဆိုေတာ့
က်မတို႔ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အားလုံးဟာ
မိမိတို႔ရဲ့ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ စိုးရိမ္ခ်က္ေတြ၊
နာက်ည္းခ်က္ေတြ၊ မေက်နပ္မႈေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အႏၱရာယ္မရိွဘဲနဲ႔
တင္ျပေပးႏိုင္တဲ့ စနစ္တခု ရိွဖုိ႔ လိုပါတယ္။
ဒီစနစ္ တခု ရိွမွသာလွ်င္ က်မတို႔ ၾကားထဲမွာ ရိွေနတဲ့ နားလည္မႈ
လြဲမွားေနတာေတြ၊ မေက်နပ္တာေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားေအာင္
လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္"
**********************
တကယ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ့ ပကတိ အေျခအေနကို ေကာင္းစြာ
နားလည္ၿပီးေတာ့ တကယ့္ ျပည္ေထာင္စု အစစ္လို႔ ေခၚဆို
သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနျဖစ္လာေအာင္၊
စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္း ညီညႊတ္မႈ ရလာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းသည္သာလွ်င္
ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို တကယ္ တန္ဖုိးထားရာ က်တယ္လို႔ ျမင္မိေၾကာင္း
တင္ျပရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္။
(ကလုိေစးထူး)
credit to ... weunite
No comments:
Post a Comment