"လြယ္အိတ္ေလးရဲ႕ သမုိင္း"

"လြယ္အိတ္ေလးရဲ႕ သမုိင္း"
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။

ဆယ္႔ငါးႏွစ္သား ကေလးတေယာက္
ေခါင္းထဲငုိသံေတြ စြဲေနတယ္ ...
ဆဲသံေတြ နားထဲၾကားေနတယ္ ...
ေအာ္သံေခၚသံ အတိနဲ႔
ငါ႔ရဲ႕ ကမၻာသစ္ၾကီးက
အေမွာင္အတိျပီးေနတယ္ ... ။

ဒုိင္းခနဲတစ္ခ်က္ ...
"အင္႔"ခနဲပါသြားတဲ႔ အသက္
အေလာင္းခ်င္း ထပ္လို႔ ...

အျဖဴစိမ္းေလးေတြေရ ...
ငါတို႔ကဗ်ာရႊတ္သံ ...
ငါတို႔စာအံသံ ...
ငါတို႔ေခါင္းလာင္းသံေလးေတြ တိတ္
ေက်ာင္းရဲ႔အလံ ထိပ္မွာ
ေဒါင္းရဲ႔အလံေတြ ခ်ိတ္ခဲ႔ရတယ္ ... ။

"ေတာက္"... ခတ္သံနင္႔နင္႔နဲ႔
ရင္ကအသစ္မျဖစ္ေတာ့တဲ႔ အနာဂတ္
ေပတ၇ာလမ္းမ ထက္မွာ
ငါ႔ဘဝကုိ စုတ္ျဖဲ လိုက္တယ္...
ငါ႔ရဲ႕စာသင္ခန္းမေပ်ာက္လို႔ ...
ေပတရာလမ္းမထက္ေလ်ာက္ခ႔ဲတယ္ ...

သားေပ်ာက္တဲ႔အေမ ...
အေဖေပ်ာက္တဲ႔ သား ...
ညီေလးေပ်ာက္သြားတဲ႔ အစ္ကုိ ...
အစ္ကုိ ေပ်ာက္သြားတဲ႔ ႏွမ ...
အဲဒီလမ္းမထက္မွာ သူတို႔တညံညံ ...
ေပ်ာက္သြားတဲ႔ ငုိသံေတြ ...
ဘယ္ေခ်ာင္ထိုးထားသလဲ ...

လမ္းေဘးေျမာင္းထဲ ...
ေတာထဲေတာင္ထဲ ...
ေျမသားတြင္းထဲ ...
လမ္းေဘးဝဲယာ...
မျမင္ရေတာ႔တဲ႔ ...
ဝိဥာဥ္ေတြ
သူတိုရဲ႕႔ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ေလး
အမ်ွေဝပါ ... ။

အရွင္လတ္လတ္ ေျမတူးစက္ထဲ
ဝင္အိပ္ရဲခဲ႔တဲ႔
ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ေလးေတြေရ ...

အရွင္လတ္လတ္ ေျမာင္းထဲက
မတတ္နုိင္ခဲ႔တဲ႔
လြယ္အိတ္ေလးေတြေရ...

ေၾကးစည္တေဝေဝ အမွ်ေစလည္း
႔ေက်နပ္မယ္မဟုတ္...

ေက်ာင္းရဲ႕ျခံရုိးမွာ
သမုိင္းရဲ႕ အျဖဴစိမ္းေပၚ
အေရာင္စြန္းခဲ႔တာက...

ေသြးးး...။ ..... ။ ..... ။

(ပဥာက္)

credit to ..... htarwayathitsar