"လူမွန္ ေနရာမွန္"
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ကြၽန္ေတာ္တို႔လူသားေတြရဲ႔ သမိုင္းစဥ္ကို ေလ႔လာသံုးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ်
လူသားေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႔
စုေပါင္း ေနထိုင္လာတတ္ၾကတယ္။
ဒီလို စုေပါင္းေနထိုင္လာၾကတဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ
ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသူနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းဝင္ ေနာက္လိုက္ေတြဆိုၿပီး
ရွိလာျပန္ပါတယ္။
ပထမမွာေတာ႔ ဦးေဆာင္သူေတြကပဲ အရာရာကို
စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ စုေပါင္းေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ျခင္း၊
စုေပါင္းစဥ္းစားဆံုးျဖတ္ျခင္းနဲ႔ စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ျခင္းဆိုတာေတြကို
တိုးတက္ လုပ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။
အရင္က ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္တည္းရဲ႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔
ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ရာကေန အမ်ားရဲ႔အေတြးအေခၚေတြကိုပါ
စုေပါင္းအသံုးခ်လာႏိုင္တဲ႔အတြက္
အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ ဟာလည္း
တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာပါတယ္။
ေခတ္စနစ္ေတြ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမွ်
လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းအတြင္းမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြကလည္း
ပိုပိုၿပီးမ်ားလာေနသလို စိန္ေခၚမႈေတြကလည္း ႀကီးထြားလာေနပါတယ္။
ဒီအတြက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးမွာရွိၾကတဲ႔
ဦးေဆာင္ Leader နဲ႔ သူ႔ရဲ႔ ဦးေဆာင္မႈ- Leadership၊
ေနာက္လိုက္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔
အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း- Teamwork ဆိုတာေတြဟာ
အင္မတန္မွ အေရးပါလာပါတယ္။
"တစ္ဗိုလ္ တစ္မိန္႔"
ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီနဲ႔အတူ
လူျဖစ္လာခဲ႔တဲ႔သူတစ္ဦးပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႀကီးျပင္းလာခဲ႔ရတဲ႔ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုးမွာ
ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳသူရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းပဲ
လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ခဲ႔ရပါတယ္။
မိသားစုထဲမွာ အေဖ႔စကားကို ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လို႔ မရတဲ႔အတြက္
အေဖနဲ႔ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းဖို႔ဆိုတာကေတာ႔ မလြယ္ေရးခ်မလြယ္ပါဘူး။
ဒီလိုပဲ စာသင္ခန္းမ ထဲေရာက္ျပန္ေတာ႔လည္း
ဆရာ၊ဆရာမတို႔ရဲ႔ မ်က္ေစာင္းနဲ႔ လက္ေဇာင္းကိုေၾကာက္ၿပီး
ဘာမွမလႈပ္ရဲ။
လုပ္ငန္းခြင္ ထဲေရာက္ျပန္ေတာ႔ အထက္လူ မွားေနတာေတာင္ မွန္တဲ႔ကိုယ္က ျပန္ေၾကာက္ခဲ႔ရျပန္ပါတယ္။
ၾကာလာေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြမွာ ဘာကိုမွ
မေျပာရဲ၊ မဆိုရဲ၊ မဆံုးျဖတ္ရဲၾကေတာ႔ပဲ လူညံ႔၊
လူေၾကာက္ေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေတာ႔တယ္။
ေနာက္ဆံုးအက်ိဳးဆက္ ကေတာ႔
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြမွာ အဖြဲ႔အစည္းလိုက္
စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္တတ္တဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ေတြ၊
အျပန္အလွန္ေမးျမန္းေဆြးေႏြးမႈေတြ
အရမ္း ကို အားနည္းလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုး မျဖစ္မေန
စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ႀကံဳလာရင္ေတာင္မွ
တကယ္ထိေရာက္တဲ႔ အက်ိဳးရလဒ္ ေကာင္းေတြကို
ရဖို႔ဆိုတာမလြယ္ကူလွပါဘူး။
ဒါေတြ ဘာေၾကာင္႔ျဖစ္ ရတာလဲလို႔ သံုးသပ္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ
ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တဲ႔အေလ႔အထအားနည္းတာရယ္၊
ေနာက္ၿပီးလူေတြကို ေနရာသတ္မွတ္တာ
လြဲမွားေနတာေတြေၾကာင္႔လို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
"ေနရာသတ္မွတ္ျခင္းနဲ႔အက်ိဳးရလဒ္"
အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔စုေပါင္း လုပ္ေဆာင္ရတဲ႔အခါ
အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာရွိတဲ႔ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕
အရည္အေသြး အစြမ္းအစေတြဟာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး
မတူညီႏိုင္တာကို သတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။
ဒီလိုကြဲျပားမႈေတြေၾကာင္႔လည္း လူေတြကိုေနရာခ်ထားမႈဟာ
အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။
@ လူကလည္း မမွန္တဲ႔အျပင္ ထားတဲ႔ေနရာကလည္း လြဲမွားေနမယ္။
The wrong person in the wrong place ဆိုရင္ေတာ႔
ဒီအဖြဲ႕အစည္းဟာ ဘယ္ေတာ႔မွေအာင္ျမင္တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘဲ
ဆုတ္ယုတ္မႈ- Regression ပဲ ျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
@ ေနာက္ေနရာခ်ထားပံုတစ္မ်ိဳးကေတာ႔
လူကလည္း လူေကာင္း လူမွန္မဟုတ္ပါဘူး၊
ဒါေပမယ့္ သင္႔ေတာ္တဲ႔ေနရာမ်ိဳးမွာ မွားယြင္းၿပီး ေနရာခ်ထားတာ
The wrong person in the right place မ်ိဳးပါ။
ဒီလိုေနရာခ်ထား မိရင္ေတာ႔ ရလာ မယ့္အက်ိဳးရလဒ္ကေတာ႔ စိတ္အေႏွာင္႔အယွက္ေတြျဖစ္ရၿပီး
လုပ္ငန္းမွာ မေျပမလည္ Frustration ျဖစ္ေစပါ တယ္။
@ ေနာက္တစ္မ်ိဳး ကေတာ႔ လူကလည္း လူေတာ္ပါ၊
ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုေနရာေပးထားတာက သူနဲ႔လိုက္ဖက္တဲ႔ေနရာမ်ိဳး
မဟုတ္ျပန္ဘူး။
The right person in the wrong place ဆိုရင္ေတာ႔လည္း
အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ရလဒ္ေကာင္းကို မေပးစြမ္း ႏိုင္ပါဘူး။
ဒီလိုေနရခ်ထားမႈ မွားယြင္းတာေၾကာင္႔ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ
႐ႈပ္ေထြးမႈ- Confusion ကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
@ ကြၽန္ေတာ္တို႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ
မၾကာခဏသံုးစြဲေနၾကတဲ႔ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခုကေတာ႔
လူမွန္ေနရာမွန္- Thr right person in the right place ဆိုတဲ႔
အသံုးအႏႈန္းပါပဲ။
လူကလည္းအရည္အခ်င္းရွိတယ္၊
တာဝန္ေပးထားတာကလည္း သူနဲ႔ သင္႔ေတာ္တဲ႔ေနရာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ႔ ဒါဟာလူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္တာပါပဲ။
ဒီလုိမ်ိဳး ေနရာခ်ထားတာ မွန္ၿပီဆိုရင္ေတာ႔
ဒီအဖြဲ႕အစည္းဟာ တိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈ- Success ရမွာကေတာ႔
အေသအခ်ာပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္အဖြဲအစည္းႀကီး
ေနာက္က် က်န္ေနခဲ႔ရတဲ႔ အဓိက အေႀကာင္းရင္းေတြဟာ
အခု ကြၽန္ေတာ္ေရးသားတင္ျပေနတဲ႔
အဖြဲ႕အစည္း လိုက္လုပ္ေဆာင္မႈ အားနည္းတာ၊
အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ လုပ္ၾကျပန္ေတာ့လည္း အခ်င္းခ်င္း
ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းမႈ အားနည္းတာ၊
ပြင္႔လင္းျမင္သာမႈ အားနည္းတာေတြဆိုတာ
ဘယ္သူမွ ျငင္း လို႔ရမယ့္အခ်က္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
"အရွိန္အဟုန္နဲ႔တိုးတက္ဖို႔"
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေရးသား တင္ျပခ်င္တာကေတာ႔
ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲအစည္းႀကီး အရွိန္အဟုန္နဲ႔ တိုးတက္လာဖို႔
ဘာေတြျပင္ဖို႔လိုသလဲ ဆိုတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီကသာ လူမွန္ေနရာမွန္ရွိေနၾကမယ္ဆိုရင္
အမ်ားျပည္သူအားလံုးဟာလည္း
လူမွန္ေနရာမွန္- The right people in the right places မွာ
ေရာက္ရွိလာ ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခါမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီးဟာ
သံစံုတီးဝိုင္းတစ္ခုပမာ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္လာမွာမလြဲပါဘူး။
လူတိုင္းက ကိုယ္စီကြၽမ္းက်င္ရာ အလုပ္မွာ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ မႈကလည္း
ဆပြား- Multiplication အရွိန္အဟုန္ကို ရရွိလာေစမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုး
လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ဖို႔ အထူး ဂ႐ုျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(စံ၀င္းထြန္း)
credit to - Myanmar Market Journal
